Marcie, deel 6

Overigens ben ik de volgende dag wel naar die Factory Outlet gegaan en ik had het al over Amish country. Ik vond het wat te ver gaan om met mijn huurauto dat gebied in te gaan, maar wat wel grappig was bij die Factory Outlet: speciale parkeerplaatsen voor paard en wagen.

Een stukkie terug had ik het over die Native American winkel, daar houden ze ook Amish artikelen, bijvoorbeeld door Amish gemaakte candy canes.

Wat ook erg leuk was: tijdens de gesprekken, ik kwam aan net na Thansgiving, een Amerikaanse traditie, is het natuurlijk ook gegaan over een Nederlandse traditie: Sinterklaas. Uiteraard hebben we het ook over Koniginnedag gehad, maar het was net tussen Thanksgiving en Sinterklaas in, dus de nadruk lag toch wel op Sinterklaas en de vergelijking met Santa Clause, de kerstman. 

En wat extra leuk was, op één van de avonden was er op de Amerikaanse televisie een animatiefilm waarin Amerikaanse kinderen uitgelegd werd wat Sinterklaas eigenlijk was. En we hebben met zijn drietjes, Marcie, Ashley en ik die film gekeken bij Marcie op bed. En Ashley, zo lief, al helemaal vertrouwd, tegen mij aan en tegen het einde van die film ook tegen mij aan in slaap gevallen. Maar aan de andere kant was Marcie ook tegen mij aan in slaap gevallen.

Na een tijdje ze toch maar alle 2 wakker gemaakt, Ashley moest naar haar eigen kamer en bed en ik moest natuurlijk terug naar het hotel.

Wat ik al zei: een heerlijke week met een hele leuke vrouw. En ik had graag nog een week gebleven, maar dat kon niet, ik had een non-changeable retourtje en bovendien moest ik op maandag weer aan het werk.

Dus op vrijdagavond zijn we uit eten gegaan naar steak restaurant (steaks waren groot en lekker!) en daarna naar de film, James Bond, The world is not enough. Een heerlijk tijd gehad samen en daarna nog bij Marcie thuis tot diep in de nacht gekletst.

Wat de week extra leuk maakte, behalve Marcie, natuurlijk, is dat ik weliswaar in een hotel sliep, maar overdag gewoon tussen de Amerikanen was. Een ervaring die ik iedereen aan kan raden.

En toen kwam de zaterdag en het afscheid. Ik had ’s morgens uitgechecked bij het motel en de rest van de dag met Marcie doorgebracht tot ongeveer 17:00 uur. Het afscheid was emotioneel, maar ook lief. We stonden in de front yard, in een innige omhelzing, ik had zelfs mijn handen onder Marcie’s truitje, maar gewoon in haar zij, hoor. En we kusten elkaar en beloofde elkaar dat we elkaar snel weer zouden zien en Marcie zou gaan sparen en samen met Ashley naar Nederland komen.

En tijdens de omhelzing en het afscheid nemen stond Ashley in de deuropening en riep: “Mommy, are in love with Theo?”

Marcie antwoordde daar overigens niet op, ze bloosde wel.

Maar goed, zoals gezegd, aan alle leuke dingen komt een eind en het was tijd om naar het vliegveld te rijden. Als ik mijn vlucht zou missen zou ik in allerlei problemen komen, maar ik was op tijd op het vliegveld van Pittsburgh. Voordeel was ook wel dat ik eerst een binnenlandse vlucht had, daarvoor hoef je geen 2 uur van tevoren aanwezig te zijn, half uurtje tot 3 kwartier was genoeg. Inderdaad, de Twin Towers stonden toen nog overeind.

Overstappen in Detroit en vandaar heb ik Marcie nog even gebeld, nog maar een keer afscheid nemen, ik ben daar niet zo heel erg goed in......

Dus wij nog even keuvelen tot het tijd was om naar mijn KLM vlucht te gaan. En wat ik zo leuk vind aan terug naar Nederland vliegen met KLM: Nederlandse kranten bij het instappen!

Het verhaal is nog niet voorbij, maar ik stop hier even. Een soort van “season finale”.......

Wordt vervolgd!