Misschien een vreemde titel, maar wilde niet gelijk teveel weggeven in de titel....
Vandaag is het 18 juni 2012 en zou ik 11 jaar getrouwd zijn geweest, ware het niet dat......
Mijn, nu ex-vrouw, wegens familie omstandigheden terug naar Australië ging en nooit meer terug kwam...
Ze zou 4 of 5 weken gaan en natuurlijk zag ik de signalen niet aan voor wat ze waren en na 4 maanden, na aardig wat geld van de rekening getrokken te hebben deelde ze via Skype mee dat ze niet meer terug zou komen en niet meer van me hield.
Ik was er kapot van, niet zozeer van de breuk, want onderbewust had ik er, omdat het zo lang duurde, wel een beetje rekening mee gehouden, maar van de manier waarop.
En toch maar 1 dag thuis gebleven van mijn werk.
Inmiddels heb ik het verwerkt, geaccepteerd had ik het al langer. Heb me bewust ook een hele tijd een beetje verscholen gehouden voor andere vrouwen. Maar ik zag het niet als een einde, maar als een nieuw begin.
In de verwerkingsperiode kreeg ik allerlei lichamelijke klachten, van vaak hoofdpijn tot het niet in kunnen slapen en daardoor hele nachten wakker liggen.Daardoor was ik dus regelmatig afwezig op mijn werk en toen er afgeslankt moest worden was ik natuurlijk de sjaak.
En dat heeft dingen er niet makkelijker op gemaakt, maar gelukkig ben ik een onverbeterlijke optimist en ga vrijwel nooit bij de pakken neer zitten.
Ergens spijt van? Nee, dat niet. Wel zou ik het een volgende keer anders doen. Beter op signalen letten. Me niet meer zo snel in laten pakken door een vrouw. En zeker niet meer zo snel trouwen, als ik dat ooit nog eens doe, want dat is zeer de vraag.
En ik ben wel alleen, maar heb het goed naar mijn zin. Dankzij Twitter leuke contacten en zelfs 3 hele goede vriendinnen die ik met enige regelmaat bezoek. En dat is altijd reuze gezellig!
En natuurlijk zijn er van die momenten dat je het fijn zou vinden als er iemand naast je op de bank zou zitten, of iemand die je, als je wakker wordt, een goedemorgen wenst. Maar dan alleen als ze heul, heul lief is en zij 100% voor mij wil gaan en ik 100% voor haar.
Ik ben nooit een type geweest voor snelle avontuurtjes met vrouwen en daar ben ik ook zeker niet naar op zoek.
Eigenlijk ben ik helemaal niet op zoek. Ik zie wel wie er opeens mijn leven binnen komt lopen.
Deze datum doet me verder ook niet zoveel, ik moest er alleen even aan denken gisteren en had dus gelijk een blog onderwerp.
