Gestrand in Berlijn

Gestrand in Berlijn

Vol goede moed vertrok ik woensdagochtend vanaf Amsterdam Sloterdijk voor mijn reis terug naar huis. Want thuis is tegenwoordig in Gdansk, Polen.
Eerst naar Berlijn en daar overstappen op de bus naar Gdansk.

Voor Apeldoorn stonden we al stil: file. Dat herhaalde zich nog een paar keer in Duitsland waardoor de totale vertraging 2 en half uur werd. En ik had 2 uur om over te stappen. Aansluiting gemist dus.

Al toen duidelijk werd dat overstappen moeilijk zou gaan worden, ik was de enige overstapper in de bus, werd er door chauffeur vanuit de bus al contact opgenomen met Flixbus. En ik belde ze ook en ik belde ze zodra ik aan kwam in Berlijn.

Ze hadden 2 mogelijke alternatieven: om 22:30 met een Poolse reisorganisatie naar Gdansk, of om 23:30 met Sindbad, maar die bus ging gek genoeg eerst wel richting Gdansk, maar boog dan af naar Warschau om daarna pas weer richting Gdansk te gaan. Dus eerst het hele land door (en Polen is een groot land), 3 dozijn stops en dan pas Gdansk. De :Poolse personenbus had geen plaats en Sindbad was geen optie.

Zoekend op mijn telefoon vond ik een vlucht, met Finnair via Helsinki en een trein van Berlijn naar Gdansk. Kosten vlucht: € 410,=, kosten trein: € 257,=.

Ik besloot een hotel te gaan zoeken voor de nacht en de volgende ochtend eerst naar station te gaan en als dat niets opleverde die vlucht te boeken.
Maar alle hotels op loopafstand waren volgeboekt. Ik moest dus noodgedwongen de nacht doorbrengen op het ZOB, de Zentraler Autobus Bahnhof, deels buiten.

Dat was geen pretje, 3 graden Celsius is niet echt een prettige temperatuur.

Maar tijdens het kijken op de vertrek staten zag ik de naam Stettin, die stad ligt net over de grens in Polen, helemaal in het Noordwesten. De stad heeft ook een Poolse naam, maar daar zal ik jullie niet mee vermoeien. Daar ging om 07:15 een bus naar toe en ik dacht, die neem ik gewoon, dan zie ik in Stettin wel verder. Zo gezegd zo gedaan, bus geboekt en om 07:15 uur zat ik in de bus, met een stopcontact dus ik kon ook mijn telefoon weer opladen.

Na een klein 2 en half uur kwamen we aan bij het station in Stettin. Ik kwam de stationshal binnen en zag dat er om 11:08 uur een Intercity naar Gdansk ging. Ik had dus goed gegokt. Op naar het loket.
Ik kocht een enkele reis Gdansk Glowny en moest 59 Poolse Zloty's afrekening, zo'n € 12,50.
Zo was ik voor bus en trein € 30,= kwijt, aanzienlijk minder dan trein of vliegtuig van Berlijn naar Gdansk.

De treinreis met de InterCity duurde 5 uur. Blijkbaar vinden het Polen het fijn om het erg warm te hebben in de trein, ik zat in mijn t-shirt peentjes te zweten.
Ik besloot niet te blijven zitten tot Gdansk Glowny (Centraal Station) maar er in Gdansk Oliwa al uit te gaan en vandaar per Uber door te reizen.

Ik was net voor 17:00 uur thuis. Helemaal kapot. Wat boodschappen gedaan, iets gegeten en toen naar bed want ik moest de volgende dag om 07:00 uur beginnen op het werk.

De jacht op een appartement

De jacht op een appartement.

Aangezien ik van detacheerder over ging naar een contract bij inlenend bedrijf en de detacheerder voor de huisvesting had gezorgd, moest ik op zoek naar mijn eigen appartement.

Dat leverde 2 uitdagingen op: ten eerste hoorde ik pas 14 dagen van tevoren dat ik een contract bij inlener kreeg, ten tweede moet ik op 30 juni uit dit appartement en kan ik pas 1 juli in het nieuwe.

Daarbij was ik in die 14 dagen ook nog eens een lang weekend in Nederland, al heeft dat de zoektocht niet echt gehinderd.

Er is hier in Polen een site, domy.pl, waar je zowel koop- als huurhuizen kunt vinden. Je kunt dan bij elk huis of appartement aangeven dat je interesse hebt, door je naam, mailadres  en telefoonnummer in te vullen.

Dat verschillende keren gedaan, in vrije tekstvak aangegeven dat ik geen Pools spreek en waar ik naar op zoek ben.

Dat leverde geen reactie op of een makelaar die geen Engels sprak.

Tactiek toen veranderd, naast het insturen van het interesse formulier, bij eerstvolgende gelegenheid de betreffende makelaar gebeld.

Dat had meer succes, ik werd uitgenodigd voor een bezichtiging. Perfect appartement, groot, met een terras van 40 m2.

Ik zou na mijn werk naar dat appartement toe gaan. Vol goede moed bestelde ik een Uber.

Maar wat mij nog nooit over komen is, 50 minuten lang geen Uber beschikbaar of de app was in de war. In die 50 minuten heb ik een auto gehad op 4 minuten, maar die schoot toen weer naar 24 minuten om vervolgens weer te verdwijnen.

In overleg met de makelaar de afspraak toen maar een dag verzet. Dus ik zit de volgende dag alvast op een bankje beneden en neem nog een slok water. En toen beep beep. SMS. Van de makelaar, afspraak ging niet door, ze hadden en stel wat het wilde en die zouden in het weekend tekenen, zouden ze dat niet doen, dan zou het appartement voor mij zijn.

Zo mooi werd het dus niet, maar ik die makelaar bellen en vragen of ze niets in dezelfde prijsklassen had. Dat had ze, in de wijk Zaspa, studio in nieuw appartementengebouw. Dus gelijk afspraak gemaakt om te bezichtigen. Met Uber, dit keer wel gewoon beschikbaar, naartoe gegaan en het beviel mij prima, dus ik zeg tegen makelaar: ik neem em!

Ik kon er alleen niet in op de dag dat ik uit het huidige appartement moest. Niet op de vrijdag, maar pas op de zondag. Geen nood, hotelletje geboekt met ontbijtbuffet en WiFi voor 2 nachten en vanaf de zondag woon ik in dat appartement. Biedronka (supermarkt) vlakbij, naar werk 4 minuten bus en 2 minuten trein en dicht bij het strand!