Welcome in....unless you have a uterus (English)

Lately there has been  alot to about women’s  rights in the United States of America. Or rather, the deprivation of those rights by Republican politicians.

The US may have a Democratic President, in a lot of States the Governor is a Republican and the Republicans have a majority in the State Assembly and/or  State Senate.

The ultra-conservative and religious part of he Republican party is fighting fiercely against abortion and leave no opportunity unused to make it impossible for abortion clinics to do their work.

For example, a law was passed in the state of Wisconsin and signed by Governor Scot Walker, who was also eager to put a ban on teacher’s unions into law, which requires women that want an abortion to undergo a mandatory ultrasound. And with “ultrasound”you might think about a device on which you put some gel and which then slides over your belly to show the inside of your belly on a monitor. I thought so too, but it’s a little different, actually, it’s a lot different.

The law requires women to undergo a procedure in which a 10 inch metal wand is inserted into the vagina without any medical reason and wether she likes it or not.

This procedure comes very close to what the FBI defines as rape.

And then the Republicans still wonder why so few women voted for them…..

Moreover, the law in Wisconsin, but also similar laws in Ohio, North Carolina, Mississippi and elsewhere mean that almost no abortion clinic, usually run by the organization named Planned Parenthood, remains.

And how far this goes: in the Texas  Senate, during the discussion about the law, women were not aloud to take tampons or pads with on the public gallery. They might throw them towards Republican Senators….. Believe it or not, but State Troopers searched the bags. Then again, it still Texas, so guns weren’t a problem at all.

Incidentally, this policy, by non-republicans often refereed to as The War on Women, inspires creative individuals and so you can see the following sign while driving into the State of North Carolina.

Welcome in .......... unless you have a uterus

Er is de laatste tijd in de Verenigde Staten van Amerika nogal wat te doen geweest over vrouwenrechten. Of liever, het ontnemen van die rechten door Republikeinse politici.
Want de VS hebben dan wel een Democratische president, in veel staten zit een Republikeinse Gouverneur en hebben de Republikeinen een meerderheid in de State Assembly en/of State Senate.

Het ultra-conservatieve en religieuze deel van de Republikeinse partij is fel tegen abortus en laat ook geen mogelijkheid onbenut om het abortusklinieken onmogelijk te maken hun werk te doen. En daar waar in een staat de Republikeinen het voor het zeggen hebben schieten ze maar gelijk door en tasten de rechten van vrouwen aan.

Zo is in Wisconsin een wet aangenomen en ondertekend door de ijverige Gouverneur Scot Walker, ijverig als het om zaken gaat als de onderwijsvakbond verbieden en in dit geval, vrouwen die een abortus willen te verplichten een "mandatory ultrasound" te ondergaan. Nu denk je bij ultasound aan een echo, zo'n apparaat waar gel opgaat en die dan over je buik gaat en je vervolgens de inhoud van je buik op een monitor ziet. Dat dacht ik ook, maar het zit toch even anders.
De wet verplicht namelijk vrouwen die een abortus willen onder gaan het inbrengen van een een staaf van 10 inch in de vagina, zonder enige medische noodzaak en of de betrokken vrouw het nu wel of niet wil.
De procedure komt heel erg dicht bij wat FBI als verkrachting definieert:

En dan vragen de Republikeinen zich nog af waarom er in 2012 zo weinig vrouwen op de Republikeinse kandidaten hebben gestemd.....

Overigens betekent de wet in Wisconsin, maar ook vergelijkbare wetten in Ohio, North-Carolina, Missisippi en elders dat er bijna geen abortuskliniek, doorgaans gerund door de organisatie Planned Parenthood, overblijft.

En hoever de boel is doorgeslagen, bij de behandeling van de wet in de Senaat van Texas mochten er geen tampons en maandverband mee de publieke tribune op worden genomen. De dames zouden er eens mee kunnen gaan gooien....... Geloof het of niet, maar State Troopers doorzochten echt de tassen. Maar het blijft Texas, dus vuurwapens waren geen probleem.

Overigens inspireert dit beleid, door niet-Republikeinen de War on Women genoemd, de creatievelingen ook en zo kun je als je de staat North Carolina binnenrijdt het volgende welkomstbord zien:

.

Ik geloof niet dat ik nog aan dit blog hoef te te voegen wat ik ervan vind, of wel?

Hoe een vragenlijst een glimlach op mijn gezicht kon toveren

Ik schijn een talenknobbel te hebben. En zeker geen wiskundeknobbel. De logica die in wiskunde zou zitten en die ik er nooit in heb kunnen ontdekken, blijk ik wel in talen te kunnen ontdekken. Talen zijn voor mij niet raar, vreemd of moeilijk. Wanneer ik ze een beetje leer lezen en spreken, vind ik ze vooral logisch.

Dat klinkt wellicht onlogisch vanwege regels en ongeveer even zovele uitzonderingen, maar dat is een ander verhaal.

Die talenknobbel bij mij komt enerzijds door een interesse in taal en een voorliefde om met taal bezig te zijn, maar waarschijnlijk ook door de manier waarop ik met taal omga.
Eigenlijk gaat alles bij mij vanzelf. Of op gevoel of instinct, hoe je het ook noemen wil. Ik hoef niet na te denken over een t, d of dt. Ik hoef niet na te denken over grammaticaregels.

De erfenis van een goede lagere school, zoals dat toen nog heette, ook niet onbelangrijk.

Maar je kunt het ook taalgevoel noemen. Ik heb het namelijk ook in het Engels en het Duits. Het is al een groot voordeel dat als ik die talen spreek of lees, ik ook in die talen denk, maar om het Duits als voorbeeld aan te halen en dan met name de naamvallen: gek genoeg ken ik de rijtjes voor de 3e en 4e naamval nog steeds uit mijn hoofd, maar die naamvallen gaan bij mij puur op gevoel. En als het er raar uitziet of raar klinkt, dan zal het wel niet goed zijn. En dat werkt voor mij prima. Ik heb in Duitsland, en ik heb er zelfs gewerkt, nooit een opmerking over mijn Duits in het algemeen of naamvallen in het bijzonder te horen gekregen.

Waarom deze inleiding? Ik werk momenteel bij de Universitaire PABO van Amsterdam. Daar beoordeel ik schrijfopdrachten van leerlingen van 4 en 5 VWO en ik verwerk vragenlijsten van diezelfde leerlingen.
En na een dag van vragenlijsten waarin leerlingen aangaven het schoolvak Nederlands niet zo nuttig te vinden, oninteressant vonden en zelfs meenden er later niets aan te hebben (de horror!) was er ineens een vragenlijst die mij deed glimlachen.
Althans, de antwoorden op de vragen in de vragenlijst.

Ik heb nooit kinderen gehad, dus ook geen dochter, terwijl ik altijd heb geroepen dat mijn eerste een meisje zou zijn en een naam had ik ook al.....
Maar, die dochter die ik nooit gehad heb, die bestaat! Weliswaar iemand anders dochter, maar op grond van de antwoorden in die vragenlijst had ze er eentje van mij kunnen zijn.
Rustig maar, dit wordt geen sensationele aflevering van DNA Onbekend, of hoe dat programma ook heten mag. Qua geboorte jaar kan het helemaal niet, ik heb ook nooit, bij bewustzijn, gedoneerd aan speciaal daarvoor bestemde banken, dus het kan gewoon niet. Maar bijzonder was het wel.

Dezelfde houding ten opzichte van taal: alles op gevoel/instinct, nooit iets leren en dan nog steeds goede cijfers. Precies zoals ik het deed.
En het dan leuk vinden dat wat jij op gevoel/instinct doet bevestigd wordt door de regels.

Het werk was al heel leuk om te doen, dit moment gaf het een gouden randje!