Ik wil het met jullie jullie hebben over de Amerikaanse tv-serie The West Wing. In mijn ogen de beste tv-serie die ooit gemaakt is. En ik ga jullie uitleggen waarom ik vind dat het de beste tv-serie ooit gemaakt is.
Allereerst even uitleggen waar The West Wing over gaat. In het oorspronkelijke idee zou het alleen gaan over de staf van de president van de Verenigde Staten, maar al heel snel kreeg de president, gespeeld door Martin Sheene, een belangrijkere rol in de verhaallijnen.
Schrijver van de serie was Aaron Sorkin en die heeft echt subliem werk afgeleverd. Al in de pilot is hij erin geslaagd een zodanig verhaal neer te leggen waardoor je je identificeert met de karakters en gewoon de volgende aflevering wilt zien.
Een werkelijk geweldig scenario, een top cast, die bovendien graag met elkaar samenwerkte en dat werkte door in het uiteindelijke resultaat. Je had nooit het idee dat je naar acteurs zat te kijken.Dat geweldige scenario kwam ook door de uitmuntende research en het gebruik maken van het advies van mensen die echt in het Witte Huis gewerkt hebben zoals de perschefs van Clinton en Reagan.
Daardoor was het verhaal in de serie ook altijd geloofwaardig mede omdat er ook gebruik werd gemaakt van actualiteiten.
De serie geeft een unieke inkijk in het werk van de staf van de president. Een intelligent script en uitmuntend acteerwerk en een speciale manier van filmen ("walk and talk") maken de serie zo goed. Niet voor niets won de serie, onder andere 3 Golden Globes en 26 Emmy Awards onder meer voor de award voor "Outstanding Drama Series" en dat 4 jaar achter elkaar.
Recensenten en politicologie professors hebben de serie geroemd, en er is zelfs een stuk geschreven over de pedagogische kwaliteiten van The West Wing.
Voormalige bewoners van het echte Witte Huis, zoals presidenten Ford, Carter en Clinton, maar ook Henry Kissinger en vele voormalige White House staffers hebben verklaard dat de serie een realistisch beeld geeft van het reilen en zeilen binnen het Witte Huis.
Daarbij is de serie nog leerzaam ook, want ongemerkt leer je iets over de Staatsinrichting van de Verenigde Staten. Wat ook opvalt is dat niet zoals bij Nederlandse series de schrijver(s) zijn uitgegaan van de domste kijker maar de dialogen en onderwerpen juist op een tamelijk hoog niveau hebben geplaatst.
Een gemiddelde aflevering begint 's morgens vroeg en neemt ons me door de dag en alles wat de staf van de president zoal meemaakt. Dat kan van alles zijn wat meestal binnen de scope van een aflevering tot een goed of minder goed einde wordt gebracht. Ook zijn er zaken die in meerdere afleveringen of zelfs seizoenen terugkomen zoals de ziekte (MS) van de president, de herverkiezing of, bijvoorbeeld, de ontvoering van zijn jongste dochter.
1x per jaar kijk ik de gehele serie (7 seizoenen) nog een keer en elke keer geniet ik weer. Dat komt misschien omdat ik altijd geïnteresseerd ben geweest in de Amerikaanse politiek, maar ik herken ook wel vanuit andere oogpunten (bijv. het schrijvers oogpunt) dat The West Wing een top serie is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten