Ja, daar zit je dan in de trein. Die nog redelijk vol zit, in ogenschouw genomen dat het de trein van 23:23 uur van Utrecht naar Arnhem is. Toegegeven, het is vrijdagavond....
23:23 uur + 37 minuten, dat wordt dus precies middernacht aankomen op Arnhem-Centraal. En dan heb ik de keuze uit 24 minuten wachten op de bus (de laatste) of in zo'n 24 minuten naar huis lopen.
Door de kou met flink de pas erin lijkt op dit moment aantrekkelijker dan 24 minuten wachten op het nogal tochtige busstation waar zo laat ook niets meer te beleven is.
En ik doe het vaak, lopen van station naar huis, ik kom nog weleens in Arnhem aan nadat de laatste bus al is vertrokken.
Ik hoor jullie al denken: waar ben je geweest dan?
In Leiden, mijn goede vriendin Martina wat eten gebracht. Want Martina heeft het moeilijk. Geen adres, dus geen uitkering en dan wordt eten ook een probleem.
En nu kook ik meestal toch voor een weeshuis, maar ik heb vandaag speciaal voor Martina staan koken. En wanneer je niet alleen voor jezelf kookt maar ook voor een ander wordt dat koken ineens een stuk leuker!
Waarschijnlijk ook omdat Martina zo dankbaar is en omdat ze me vertelt hoe ze ervan genoten heeft.
Even een tussen-tip: hiernaast, aan de rechterkant in de bloglijst staat ook het blog van Martina, Gedroomde Levens, absoluut de moeite waard, dus allemaal lezen!!!
Martina is een leuke, lieve, dappere en inspirerende vrouw. IRL kennen we elkaar minder dan een week, maar elke ontmoeting was leuk en gezellig. En ik vind het leuk om samen met Martina tijd door te brengen!
Dat wilde ik even gezegd hebben.
PS Het werd geen lopen, bus ging al om 00:09.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten